Arbuz

Arbuz zwyczajny, nazywany także kawonem (Citrullus lanatus (Thunb.) Mansf.) – gatunek rośliny z rodziny dyniowatych. Wywodzi się z Afryki. Jest uprawiany w Polsce.

• Owoc zawiera 92% wody, dlatego dobrze gasi pragnienie. Ma słodkawy, orzeźwiający smak, do czego przyczynia się zawartość kwasu jabłkowego i cytrynowego. Ma znikomą zawartość witamin: 0,03 mg% B1, 0,04 mg% B2 i 6 mg% C. Poza tym zawiera: ok. 70 mg% potasu, 11 mg% wapnia, 8 mg% chloru, 8 mg% sodu, 7 mg% siarki, 3 mg% magnezu i fosforu, 02 mg% żelaza i ok. 0,07 mg% miedzi^[3]. Ma znikomą wartość energetyczną – zaledwie ok. 30 kcal w 100 g.^[4]
• Polepsza przemianę materii, wpływa korzystnie na układ pokarmowy. Jest też używany do maseczek na skórę, działa bowiem przeciwzmarszczkowo, tonizująco i ściągająco, pomaga przy leczeniu stanów zapalnych skóry i zajadów^[3].
• Arbuz dzięki dużej zawartości wody w owocach jest gatunkiem moczopędnym, zalecanym dla chorych na nerki. Z badań wynika również, że podobnie jak pomidor i czerwony grejpfrut jest źródłem likopenu, który ma właściwości wspomagania leczenia chorób nowotworowych^[3].

Roślina światłolubna, ciepłolubna i potrzebująca bardzo dużo wody. Optymalna temperatura powietrza waha się od 21 do 29 st. C minimalna to 18, a maksymalna 35 stopni. Stąd w warunkach naturalnych rośnie w krajach o ciepłym i gorącym klimacie. Dobrze rośnie na glebach o pH 5,5-6,0, próchniczych, bogatych w składniki pokarmowe i na glebach wcześniej nie zajętych pod uprawę. Rośliny wysiewa się pod koniec lutego albo na początku marca. W Polsce uprawiany głównie w szklarniach i tunelach foliowych (do uprawy w Polsce najlepiej nadają się miejscowe odmiany). Sadzenie arbuzów powinno odbywać się w rozstawie 80x100 cm (arbuz uprawiany jest z rozsady doniczkowej). Podlewanie umiarkowane, niezbyt częste, ale systematyczne (z racji głębokiego zasięgu systemu korzeniowego arbuz jest odporny na okresowe susze). Zbieranie owoców odbywa się zazwyczaj od połowy sierpnia do połowy września^[5].